Schade kenmerken

Een passie voor het repareren van beton.

SCHADE KENMERKEN

Twee belangrijkste oorzaken van betonschade:

Betonrot is de schade aan beton als gevolg van het roesten van wapeningsstaal. Door het roesten zet de wapening uit, waardoor het beton barst.

Niet alleen wordt de sterkte van het beton aangetast en verzwakt de hele betonconstructie, maar ook uit esthetische oogpunt is betonrot niet wenselijk. Ook al is betonrot niet altijd te voorkomen, het is wel mogelijk om door middel van betonreparatie de schade te herstellen.

Dit kan door het garanderen van een voldoende betondekking en/of het diep genoeg plaatsen van de wapening.

MEEST VOORKOMENDE OORZAKEN VAN BETONSCHADE

1 - Carbonatie

De waargenomen schade is niet veroorzaakt door calciumchloriden maar door slecht verdichte beton en/of te weinig dekking en/of Carbonatatieschade op de wapening. Hierdoor heeft vocht en zuurstof de wapening aangetast. Carbonatatie is een proces waarbij de vrije kalk in het beton door CO2 wordt omgezet in calciumcarbonaat (CaCO3). De natuurlijke alkalische bescherming van het staal komt hierdoor te vervallen, waarna onder invloed van vocht en zuurstof het staal gaat roesten.

De roest op het staal drukt de betondekking los en er is sprake van betonschade. Er is op veel plaatsen betonschade zichtbaar, in de vorm van scheuren, losgedrukte betondekking en roestend wapeningsstaal.

De uiterlijke kenmerken van deze schade duiden op een combinatie van carbonatatie en onvoldoende betondekking. Indien er geen maatregelen worden genomen zal de schade zich vergroten.

2 - Schade veroorzaakt door calciumchloride

WAT IS CHLORIDE?

Chloriden die we allemaal kennen zijn bijvoorbeeld natriumchloride of ammoniumchloride. Alleen we noemen ze in het dagelijks gebruik anders: keukenzout en salmiak. Chloride is dus een soort zout.

WAARVOOR WERD HET GEBRUIKT?

Beton heeft een bepaalde tijd nodig om te verharden, maar het kan ook sneller. Als je bijvoorbeeld chloride toevoegt, kun je de tijd van dit verhardingsproces verkorten.

SAMENSTELLING VAN BETON

In beton zit grind, zand, cement en water. Als je cement en water mengt, vormt het cementsteen en dit word na droging een harde en poreuze massa. Er zijn grotere en kleinere poriën in dit cementsteen. De kleinere poriën zijn gevuld met water, chloridemoleculen, zuurstofmoleculen en negatief geladen hydroxyl-ionen (deze hydroxyl-ionen hebben te maken met hoeveel alkaliteit het water heeft).

SITUATIE ZONDER CHLORIDE

Aan beton is wapeningstaal toegevoegd om deze sterk te maken. Het oppervlak van het staal heeft een positieve lading. Bij het maken van het staal is er energie opgeslagen in het staal en dat wil er eigenlijk weer uit (dit is die positieve lading). De negatief geladen hydroxyde gaat als het ware tegen het staal plakken (chemische reactie). En vormt een laagje op het staal (ijzeroxide). Dit is een vrij stabiele toestand, en is ook goed, want door deze reactie wordt de wapening automatisch ingepakt en beschermd. Zo kan deze niet gaan roesten.

SITUATIE MET CHLORIDE

Chloriden zijn, net als hydroxyl-ionen, negatief geladen. Ze zijn alleen veel kleiner. Daarom kunnen ze de hydroxidelaag doordringen waardoor de bescherming wordt aangetast en de wapening kan oplossen

CREATIEF

Ik bekijk problemen vanuit meerdere invalshoeken.

MEEDENKEND

Ik denk mee maar zet tegelijkertijd u centraal.

DUIDELIJK

Ik verwoord het probleem duidelijk en maak gedegen rapporten.

Samenwerking is:
“De sleutel naar Succes!”

Schade kenmerken